برج میلاد

 برج میلاد 

در ابتدا همه چیز در بنای برج نظم نسبتاخوبی داشت نظمی که چه بسا بیش از اندازه بود.چنان که گویی قرنها وقت دارند تا به هر کاری برسندعقیده ای که در ان روزگار غالب شده بود  به هر حال اندیشه پشت برج بود وقتی آدم به عظمت اندیشه ای پی برددیگر امکان ندارد آن اندیشه محو ونابود شودپس با این حساب نگران کندی روند کار نباید بود بر عکس معلومات آدم زیاد می شود معماری پیشرفت می کند وپیشرفت های بیشتری هم خواهد کرد مثلا کاری که یک سال وقت می خواهد شاید تا ۱۰۰ سال دیگر بشود یکماهه تمامش کرد!؟و تازه محکم تر بهتر وهم با دوام تر پس حالا چرا تا سر حد مرگ زور بزنیم؟چنین کاری وقتی مورد خواهد داشت که بدانیم برای یک نسل بعد هم فکر کرده ایم تازه از کجا معلوم که نسل بعدبا دانش متکامل ترش کار نسل قبلی را ناقص نیابد وبنا را خراب نکرده واز نو نسازد؟